Dilin Anahtarı Deyimler

elini sürmemek:

Esra: Aaa hoş geldin Nermin Abla.                                                                                                  

Nermin: Hoş bulduk Esracığım. Marketten geliyorum, beş dakika sana uğrayayım dedim.

Esra: Çok iyi yaptın abla. Bir kahve yapayım sana.

Nermin: Vallahi çok iyi olur canım.

-*--

Nermin: Esracığım çok yorgun görünüyorsun. Hasta mısın?

Esra: Yok ablacığım hasta değilim. Bizim çocuklar çok dağınık. Evi topluyorum birkaç saatte yine eski hâline geliyor.

Nermin: Eşin yardım etmiyor mu canım?

Esra: Yok abla, Samet ev işine elini sürmez. Bana hiç yardım etmez.

Nermin: Canım böyle olmaz, birbirinize yardım etmelisiniz.

Esra: Haklısın abla ama Samet’in karakteri bu. Değişmez.

Nermin: Sen de haklısın Esracığım. Neyse ben kalkayım. Sana da kolay gelsin.

Esra: Sağ ol abla. Yine gel.

Nermin: Tamam canım sen de gel. Görüşürüz.

-*--

Hiç karışmamak, bir şey yapmamak anlamında kullanılan “elini sürmemek” deyimini bazı insanlar günlük hayatlarında sıkça kullanırlar.

“Ben asla bulaşık yıkamam, elimi bile sürmem!”

“Elimi hiçbir işe sürmeden akşama kadar oturdum.” gibi…

Ama tabii ki en güzeli “bir işin ucundan tutmak” ve “başkasına faydası dokunmak”…