Hayatın İçinden Türkçe

DOLMUŞTA

Ahmet: Pardon, kusura bakmayın. Acaba, otogara nasıl gidebilirim?

Kadın: Ana caddeye inin. Otogar dolmuşları caddeden geçiyor.

Ahmet: Sağ olun, iyi günler.

Kadın: İyi günler.

Ahmet: (Dolmuşa işaret yapar. Kendi kendine)  Bu gider mi acaba? (Dolmuş durur.) Otogar’dan geçer mi?

Dolmuşçu 1: Bu geçmez ağabeyciğim. Gölbaşı dolmuşlarına bineceksin.

Ahmet: Eyvallah, kolay gelsin.

Ahmet: Hah, bu gidiyor herhalde.

(Dolmuş durur, kapı açılır…)

Ahmet: Otogar’a gider mi?

Dolmuşçu 2: Önünden geçiyoruz ağabey.

(Ahmet dolmuşa biner… Ortada bir yere oturur.)

Dolmuşçu: Parasını gönderemeyen, parasının üstünü alamayan var mı?

Yolcu: 10 lira üstü vardı?

Dolmuşçu 2: 10 lira üstü…

Ahmet: Şuradan bir kişi uzatır mısınız?

Yolcu: Tabii tabii.

Ahmet: Teşekkürler.

(Dolmuş durur. Yaşlı bir amca biner.)

Ahmet: Buyrun amcacığım.

Amca: Rahatsız olma evladım.

Ahmet: Yok estağfurullah, lütfen buyurun.

Amca: Peki, teşekkür ederim.

Ahmet: Aaa… Geldik galiba. Müsait bir yerde inecek var kaptan!..

(Dolmuş durur, kapı açılır.)

Ahmet: Kolay gelsin.

Dolmuşçu 2: Eyvallah.