Hayatın İçinden Türkçe

İyi Bayramlar!

Hasan Bey: Allah Allah… Nerede kaldı bu çocuklar? Saat kaç oldu? Hanım!

Sevim Hanım: Efendim Hasan Bey, yine ne var?

Hasan Bey: Çocuklarla konuştun mu? Niye gelmediler hâlâ?

Sevim Hanım: 15 dakika önce de aynı şeyi sordun! “Evden geç çıkmışlar, yoldalar.” demedim mi?

Hasan Bey: Aman! Ne bileyim… Merak ediyorum işte.

Sevim Hanım: Merak etme. Birazdan burada olurlar.

Hasan Bey: Hah! Geldiler geldiler!

Sevim Hanım: Hey Allah’ım!

3-4 kişi birden: İyi bayramlaaar!

Hasan Bey: Ooooo, size de iyi bayramlar, size de! Hoş geldiniz, buyurun bakalım içeriye…

Aslı: Hoş bulduk babacığım.  Hadi çocuklar…

Sevim Hanım: Kimler gelmiş, kimler gelmiş…

Hasan Bey: Sen de hoş geldin oğlum. Bayramın mübarek olsun.

Serhat: Teşekkür ederim baba, senin de bayramın mübarek olsun.

Ece: Dede! Bayramın mübarek olsun!

Hasan Bey: Bak bak bak, büyümüş de bayramımı kutluyor…

Aslı: Ececiğim, hadi dedenin elini öp.

Hasan Bey: Aferin sana benim güzel torunum! Al bakalım bu da bayram harçlığın…

Ece: Teşekkür ederim dedeciğim.

Hasan Bey: Güle güle harca.

Sevim Hanım: Buyurun hadi masaya, bir şeyler yiyelim.

Serhat: Anneciğim niye zahmet ettin bu kadar? Of of of! Börek, kısır, yaprak sarması, baklava…

Aslı: Anne Serhat doğru söylüyor. Niye yordun kendini?

Sevim Hanım: Olur mu hiç öyle şey, ne zahmeti? Bayramda gelen giden çok olur.

Hasan Bey: Ece, hadi gel bakalım. Bak anneanne senin için neler yaptı. Gel yiyelim birlikte.

Sevim Hanım: Hasan Bey, Ece yiyebilir ama sen dikkat edeceksin. Öyle iki-üç tabak baklava börek yemek yok!

Hasan Bey: Allah Allah! Yahu Hanım, bırak yiyeyim işte. Bugün bayram, bayram ya!